Blog van Marie-Louise Noltee, woonzorgbegeleider in de Arcade in Ermelo

Als het op mijn werk over leeftijd gaat betitel ik mezelf graag als een ‘belegen’ medewerker. Ik ga al een poosje mee, lig al een tijdje op de plank en ben daardoor extra gerijpt. Wellicht zou je mij zelfs pittig belegen kunnen noemen, omdat ik een andere mening en/of aanpak niet schuw, maar dat terzijde.

Terwijl ik op die plank lig, laat ik me graag regelmatig keren, immers: dan kom ik extra tot mijn recht en zie ik die ‘winkel’ ook eens van een andere kant of vanuit een ander perspectief.

In dat opzicht zou je Zorggroep Noordwest Veluwe, ook best met een kaaswinkel kunnen vergelijken als het gaat om de medewerkers. Want wat hebben we veel in huis! Van jong tot extra belegen in allerlei smaken en uit allerlei windstreken. Wij hebben zelfs een heel jong Fries kaasje!

Hoe dan ook, wat mij de laatste tijd opvalt in die zogenaamde ‘kaaswinkel’ is dat er medewerkers zijn, die net lekker lagen te rijpen of nieuw gekomen zijn, die ineens uitvliegen naar een andere ‘winkel’. Of dat ‘belegen‘ leeftijdsgenoten hun functie opgeven om op een lager niveau verder te gaan, omdat de (werk)druk en verantwoordelijkheid een té grote belasting voor hen is, met als gevolg dat er veel verloop is.

Wat is hier aan de hand? Is de temperatuur niet goed, is de plank té hard waar we op liggen? Liggen we überhaupt té lang en worden we te weinig omgedraaid waardoor we een té eenzijdige blik hebben? Lonkt de delicatessenzaak aan de overkant? Ik kan je één ding zeggen, steeds een ander aan je bed is voor niemand goed en al helemaal niet voor mensen met een vorm van dementie: die willen zeker elke dag dezelfde kaas! En als het gaat om een té hoge werkdruk dan kan ik dat direct beamen: er wordt steeds meer van je verwacht, in die kaaswinkel en ook daarbuiten, want je kennis moet ook up-to-date blijven. Ook wil het interieur nog weleens veranderen: we moeten we met onze tijd meegaan, maar dat is niet voor iedereen even makkelijk, zeker voor extra belegen kaas… En toch moet er wat gebeuren, want als ik iets niet wil dan is het gatenkaas!

Is het een idee om een buddy in het leven te roepen: iemand met verstand van die hele kaaswinkel. Die op elke afdeling/woning/locatie (telefonisch)stand-by is vanaf je eerste werkdag, waar je terecht kunt met vragen, ook als je er al langer werkt, als je twijfelt over je baan of onzeker bent, die je kan doorverwijzen of je helpt bij een dilemma. Kortom iemand die ervoor kan zorgen dat jij je welkom voelt en blijft voelen waar je ook werkt. Die je aanspoort, inspireert en omdraait op die plank, zodat je weer met ‘nieuwe’ ogen kijkt.

Rol die gele loper maar uit: say Cheese!