Onderstaand tref je het verhaal van mw. Buurman uit de serie Herken, erken en ken mij. Deze dame is 90 lentes jong en al bijna zes jaar woonachtig op de Amaniet in Ermelo. Indrukwekkend aan haar verhaal is dat zij op jonge leeftijd de kans heeft gekregen om te gaan studeren. Iets wat helemaal niet gebruikelijk was in die tijd. Benieuwd naar haar verhaal? Lees dan snel verder!

Wonen

Voordat ik hier naartoe kwam, woonde ik in Randmeren Harderwijk. Daarvoor heb ik nog in Meppel, Deventer en Houten gewoond. Ik ben opgegroeid in het prachtige Hoogeveen, in Drenthe. Vooral de natuur is daar schitterend. Helaas zijn er steeds meer toeristen die Hoogeveen ook ontdekt hebben, dus wordt het er steeds drukker. Na mijn tijd in Deventer ben ik in Houten gaan wonen.

Werk

Voor een lange tijd heb ik in Utrecht gewerkt voor het RIVM, als analiste op het laboratorium. Niet het RIVM waar ze het in het nieuws steeds over hebben hoor, maar voor het RIVM dat onderzoek doet naar de doodsoorzaak van mensen die zichzelf van het leven beroofd hebben. Een intrigerende baan die geen moment heeft verveeld.

Mijn vader wilde graag dat ik onderwijzeres zou worden, maar ik heb niet het geduld om iemand iets meerdere keren uit te leggen haha. Uiteindelijk heb ik mijn eigen weg gevonden in de medische wereld. Mijn twee zussen hebben wel voor het onderwijs gekozen. Ik ben er van bewust dat het in mijn tijd niet vanzelfsprekend was dat meisjes gingen studeren. Gelukkig wilde mijn vader dat zijn dochters die kans wel kregen.

Liefde

Ik ben nooit getrouwd geweest. Daar is het nooit van gekomen. Je komt op een gegeven moment ook op het punt dat je denkt: ik kan het allemaal ook prima zelf. Ik durf wel te zeggen dat ik op dat gebied heel zelfstandig en onafhankelijk ben geworden.

Vriendschappen

Met mijn vriendinnen van de lagere school heb ik nog steeds contact. Wij zijn met drie vrouwen en spreken elkaar nog regelmatig. Toen we alle drie 60 jaar zijn geworden, hebben we dat samen gevierd in Amsterdam. Inmiddels zijn we alle drie 90 jaar, maar voor dat jubileum zagen we Amsterdam niet meer zitten haha. We hebben nu voornamelijk telefonisch contact.

Reizen

Eén van mijn zussen woont in Nieuw-Zeeland. Ik ben bij haar op bezoek geweest en heb daarna het land nog een keer bezocht om rond te kijken. Het is een schitterend land. Daarnaast, ben ik veel in Noord-Europa geweest vanwege het prachtige landschap en heb delen van Amerika en Canada gezien. Toch blijft Nieuw-Zeeland het mooiste land waar ik geweest ben.

Dankbaar

Waar ik heel dankbaar voor ben, zijn mijn vriendschappen. Zoals met mijn vriendinnen van de lagere school, maar ook met vrijwilligers die mij heel trouw bezoeken. Mijn nicht doet ook heel veel voor mij, dus ook daar ben ik dankbaar voor. Ik kan mij gelukkig nog goed redden omdat ik nog kan lopen en heb een rollator, wat mij ook nog vrijheid geeft. En hoewel oud worden heel leuk is, valt oud zijn nog wel eens tegen.

(Vrijwilligers Angela van den Broek fotograaf en Adissa Reijersen.)