“Ze zijn goud, die verzorgers van Sonnevanck. Ik zou altijd voor Sonnevanck blijven vechten!”
Ik zit in de keuken bij mevrouw K. We drinken een kopje thee en hebben het over haar 91-jarige man die dit jaar is gaan wonen in Sonnevanck. Ik zie aan haar dat ze het er nog steeds moeilijk mee heeft, maar wat haalt zij een troost uit het idee dat haar man in Sonnevanck zit. Trots laat ze video’s van haar man zien, video’s die zijn gemaakt door de verzorgers(sters). Alleen het idee al dat ze daar de tijd voor nemen, doet haar heel erg goed.
Ze laat vervolgens een video aan mij zien waarin haar man geniet van een alcoholvrij wijntje; hij lacht. Elke zaterdagavond nemen ze even de tijd om ervan te genieten binnen de Zorggroep. Ik zie dat mevrouw K. straalt terwijl ze de video’s laat zien. Ze lacht en vertelt dat haar man vertelde hoe leuk hij het heeft gehad bij de dierentuin. Toen ik vroeg of ze weleens naar de dierentuin gingen zei mevrouw: “Nee, maar hij was die middag met de verzorgers(sters) naar de geitjes op het terrein gaan kijken en hij was zo gelukkig!”. Het zijn de kleine dingen die het zo warm maken daar.
Warm, liefdevol, respect en zorgzaamheid. Een kleine greep uit de eigenschappen van de verzorging. “Ze zijn van goud, een dikke 10 verdienen ze“, zegt mevrouw K. Vooral voor Bernadette is ze heel dankbaar. Bernadette heeft mevrouw wekelijks gebeld om te vragen hoe het met haar gaat. Er wordt heel goed gezorgd voor haar man, maar ook voor haarzelf als zijn naaste, vertelt ze. Het is fijn om te zien hoeveel troost mevrouw K. uit Sonnevanck en de medewerkers haalt. Dit zijn de mooie momenten die gedeeld mogen worden.
#MooiemomentenSonnevanck
Nathalie Bosland, stagiaire afdeling communicatie