Vanuit het project ‘Herken, erken en ken mij’  hebben vrijwilligers Angela van den Broek  en Adissa Reijersen de heer Hoeve mogen interviewen. Drieënnegentig lentes jong en woonachtig op Kroondomein in Ermelo, leeft hij vanuit zijn geloofsovertuiging naar wat de bijbel leert: Heb uw naasten lief. Lees hier zijn verhaal. 

“Het was 1955 toen ik trouwde en een jaar na ons trouwen, is mijn vrouw ziek geworden. Het was een ontzettende zware tijd. Ik heb haar 45 jaren van ons huwelijk verzorgd. Het was niet altijd gemakkelijk, maar die momenten heeft iedereen wel eens. Het was soms wel heel lastig om de taken van mijn vrouw op mij te nemen. Ik zorgde voor de kinderen, kookte, deed de was enzovoorts. Daarnaast had ik natuurlijk ook mijn eigen hobby’s dus het was wel eens zwaar voor mij. Ik heb wel altijd mijn best gedaan om onze kinderen zo goed mogelijk op te voeden. Mijn vrouw en ik gingen graag samen met de auto weg. We zijn veel in Duitsland geweest en lieten dan goed voor ons zorgen. We hebben enorm van elkaar genoten. Dat zou ik best allemaal nog eens over willen doen.

In 1995 is mijn vrouw overleden en twee jaar later werd ik gevraagd of ik leider wilde worden van de bingo. Ik heb dat uiteindelijk 10 jaar lang met heel veel plezier gedaan. In die tijd was er een man die mij daar graag bij hielp. Toen kwam er een moment waarop ik met de auto aan het toeren was en ik hem tegenkwam terwijl hij aan het wandelen was. Hij is bij mij ingestapt en we zijn samen een kopje koffie gaan drinken. Dit hebben we daarna iedere zondag, voor zo’n 10 jaar lang gedaan. We hebben heel veel mooie dagen gehad en prachtige plaatsen gezien. Helaas hebben we na 10 jaar afscheid moeten nemen van elkaar, hij is inmiddels overleden.

Mijn grootste wens was om nog eens naar Israël te gaan. Mijn zoon is daar ooit geweest en hij kwam met mooie verhalen terug. Toen dacht ik: ‘daar wil ik ook wel eens naartoe.’ Het is er jammer genoeg nooit meer van gekomen.

Er zijn heel veel mensen die ik nog graag wil bedanken. Mijn vrienden bijvoorbeeld, die mij nog regelmatig en heel trouw bezoeken. Daarnaast is er een dame van de Zonnebloem die ook vaak even langs komt, daar kan ik alleen maar dankbaar voor zijn.

Eigenlijk kan ik met iedereen wel goed opschieten. Daardoor heb ik geen voorkeur voor mensen. Ik ben bijbels opgevoed, dat wil ik niet ontkennen, en de bijbel leert mij dat ik mijn naasten lief moet hebben. Zelfs mijn vijanden. Er zijn natuurlijk wel mensen die ik wat minder graag mag, maar ik hou toch van ze. Ik heb ze lief, zo is mijn aard.”

 

Ga naar Herken, erken en ken mij  om meer te lezen over dit bijzondere project.